ਮੈ ਮੜੀਆਂ ਦਾ ਬਲਦਾ ਦੀਵਾ
ਸà©à¨¨à©‡ ਰਾਹ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਮੋਠਮà©à¨¸à¨¾à©žà¨¿à¨°à¨¾à¨‚ ਦੇ ਅਫਸਾਨੇ
ਰਾਤਾਂ ਜਾਗ ਕੇ ਪੜਦਾ ਹਾਂ .
ਪà©à©±à¨¤ ਜਵਾਨ ਦੀ ਰਾਖ ਸà©à¨²à¨—ਦੀ
ਰੋਂਦੀਆਂ ਮਾਂਵਾਂ ਜਰਦਾ ਹਾਂ.
ਹੰà¨à©‚ਆਂ ਦੀਆਂ ਵਰਸਾਤਾਂ ਤੱਕ ਕੇ
ਜ਼ਜ਼ਬਾਤੀ ਹੋ ਹੜਦਾ ਹਾਂ
à¨à©à©±à¨– ਗਰੀਬੀ ਦੀਆਂ ਸਤਾਈਆਂ
ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੜਦਾ ਹਾਂ
ਅਵਲਾ ਤੱਕ ਅਧਵਾਟੇ ਮੋਈ
ਹਟਕੋਰੇ ਮੈ à¨à¨°à¨¦à¨¾ ਹਾਂ
ਅਣਜੰਮੀ ਤੱਕ ਲਾਲਚ ਸਾੜੀ
ਦਿਲ ਤੇ ਪੱਥਰ ਧਰਦਾਂ ਹਾਂ
ਸੱਧਰਾਂ ਦੇ ਤੱਕ ਤਿੜਕੇ ਚੂੜੇ
ਮੈਂ ਵੀ ਸੀਨਾਂ ਫੜਦਾਂ ਹਾਂ
ਮà¨à¨¹à¨µà©€ ਰੰਗਤ ਮੋਤ ਦੇ ਮੰਜਰ
ਤੱਕ ਤੱਕ ਕੇ ਮੈ ਮਰਦਾ ਹਾਂ
ਸਵਰਗ ਨਰਕ ਮੈ ਤੱਕਦਾ ਇਥੇ
ਹੋਰ ਨਾ ਤੱਕਾਂ ਡਰਦਾ ਹਾਂ
ਰੋਸ਼ਨੀ ਮੇਰੀ ਨੀਵ ਉਮੀਦ ਦੀ
ਤà©à¨«à¨¾à¨¨à¨¾ ਨਾਲ ਲੜਦਾ ਹਾਂ
ਘà©à©±à¨ª ਹਨੇਰੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਮੈਂ ਸੂਰਜ ਬਣ ਚੜਦਾ ਹਾਂ
ਪਿਛੇ ਮà©à©œà¨•à©‡ ਕੋਈ ਨਾਂ ਤੱਕਦਾ
ਪਰ ਬਿੰਦਰਾ ਮੈ ਖੜਦਾ ਹਾਂ
..................BINDER
...............ਜਾਨ -à¨-ਸਾਹਿਤ