ਅੱਖੀਆਂ ....
ਸੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀਸ਼ਾ ਤੱਕਣ
ਪਰ ਤੱਕ ਕੇ ਨਾ ਥੱਕਣ
ਮੁਸਕੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲੀਆਂ ਹੱਸਣ
ਜਦ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੁੱਕਣ
ਅੱਖੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਦਿਲ ਦਾ ਸੀਸ਼ਾ
ਕਹਿ ਗਏ ਲੋਕ ਸਿਆਣੇ
ਪਰ ਅੱਖੀਆਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਈਓ
ਵਿਰਲਾ ਹੀ ਕੋਈ ਜਾਣੇ
ਯਾਰ ਵਿਛੁੰਨੇ ਰਹਿਣ ਨਾ ਵਿੱਛੜੇ
ਅੱਖੀਆਂ ਮੇਲ ਕਰਾਵਣ
ਦਿਲ ਤੋਂ ਦਿਲ ਦਾ ਰਾਹ ਰੋਕਣ ਲਈ
ਅੱਖੀਆਂ ਪਹਿਰੇ ਲਾਵਣ
ਸਭ-ਕੁਝ ਭੁੱਲਕੇ ਜੋਗੀ ਹੋ ਜਾਣ
ਕਈ ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਮਾਰੇ
ਨਾ ਰਾਜੇ ਨਾ ਰੰਕ ਨੀ ਸਈਓ
ਛੁੱਟ ਜਾਣ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਨੇ ਸਈਓ ਨੀ
ਪੂਰਨ ਘਰੋਂ ਕਢਾਇਆ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਹੀ ਰੋ-ਰੋ ਕੇ
ਆਪਣਾ ਆਪ ਗਵਾਇਆ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਈਓ ਨੀ
ਕਈ ਖ਼ਾਬ ਧੁੰਦਲਾਵਣ
ਐਪਰ ਹਾਰ ਨਾ ਮੰਨਣ ਅੱਖੀਆਂ
ਨਿੱਤ ਇਹ ਨਵੇਂ ਸਜਾਵਣ
ਅੱਖੀਆਂ ‘ਚੋਂ ਜੋ ਉੱਪਰ ਉੱਠੇ ਨੇ
ਉਹ ਚੜ ਗਏ ਅਸਮਾਨੀ
ਇਨ੍ਹਾਂ ‘ਚੋਂ ਦੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੇ
ਤੁਰ ਗਏ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਜਾਨੀ
ਕਦੇ ਨਾ ਸੇਜਲ ਹੋਵਣ ਅੱਖੀਆਂ
‘ਜੀਤ’ ਕਰੇ ਅਰਜੋਈ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀਏ
ਲਾਜ-ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਲੋਈ

S.K.Belgium

13 ਅਪ੍ਰੈਲ 1919 ਦਾ ਸਾਕਾ ਜਲ੍ਹਿਆਂ ਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦਾ
ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਨਿਹੱਥੇ ਲੋਕਾ ਤੇ ਲਾਠੀ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ !
ਅੱਜ ਅੱਖ੍ਹੀ ਦੇਖ ਲਓ ਭਾਰਤੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਫਿਰ
ਲਾਠੀ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਦੇਖ ਲਓ , ਫਿਰ ਕਿਤਾਬਾ ਲਿਖਿਓ !
“ਕਾਲੇਤੰਤਰ ਤੋ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵਾਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਕਿਸਾਨਾ ਦਾ “
ਅਸਲੀ ਸੱਚੀ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਿਆਂ ਕਰੋ ਕਲਮਾਂ ਦੇ ਵਾਰਸੋ ,
ਪੰਦਰਾਂ ਅਗਸਤ ਸੰਤਾਲੀ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਸੀ !
ਜੇ ਮਿਲੀ ਹੋਵੇ ਜ਼ਰੂਰ ਦੱਸਿਓ ਕਿਵੇ ਦੀ ਹੈ ?
ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ
ਹੁਣ ਭਾਰਤੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਕਾਲਾਤੰਤਰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ?
ਤੁਸੀ ਆਪ ਦਸਿਆਂ ਕਰੋ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ , ਸੰਸਾਰ ਵੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ !
SDM ਕਿਵੇ ਡਾਇਰ ਬਣਿਆਂ ਨਿਹੱਥੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਤੇ ਲਾਠੀ
ਚਲਾਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹ ਰਿਹਾ ਸੀ !  
ਉਦਘਾਟਨ ਕਿਹੜ੍ਹੀ ਗੱਲ ਦਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਅਜਿਹਾ ?
ਦੇਸ਼ ਤਾਂ ਸੜਕਾਂ ਕਿਤਾਬਾ ਹਸਪਤਾਲਾਂ  ਨੌਕਰੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋ ਰਿਹਾ ਹੈ !
ਅੱਜ ਤੋ ਸੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਕਹਿਣਗੇ ਅਸੀਂ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰਿਆਂ ,
ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ ਚੀਚੀਂ ਚੋ ਲਹੂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆਂ ਕੋਈ ਯੋਗਦਾਨ ਨਹੀਂ !
ਇੱਕਠੇ ਹੋ ਕੇ 100 ਸਾਲ ਤੋ ਕੁਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜ੍ਹੀਆ ਜੌਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰੋ !
ਭਗਤ ਸਿੰਘ , ਸਰਾਭੇ , ਦੀਆ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਅੱਜ ਵੀ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਹਨ !
ਜਦੋਂ ਡੁੱਲਦਾ ਖ਼ੂਨ ਕਿਸਾਨਾ ਦਾ ਤਾਂ ਲ਼ੋਕਤੰਤਰ ਢਾਂਚਾ ਜ਼ਰੂਰ ਬਦਲ ਦਿਓ
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਏਕਤਾ ਹੋਵੇਗੀ ਤਾਂ ਪੀੜ੍ਹੀਦਰ ਅਰਬਪਤੀ ਰੂੜੀਵਾਦਾ ਨੂੰ ਹਟਾਓ !
ਅਜਾਦ ਭਾਰਤ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਗੁਲਾਮ ਸੌ ਸਾਲਾ ਬਾਅਦ ਵੀ !
ਅੱਜ ਲਿਖਣਾ ਦੁਬਾਰਾ  ਇਤਿਹਾਸ ਈਕਵੀ ਵੀ ਸਦੀ ਦਾ ਅਜਿਹੀ ਅਜ਼ਾਦੀ
ਕੀ ਅਜਿਹਾ ਭਾਰਤ ਅਜ਼ਾਦ ਹੈ ? ਕੀ ਇਹ ਅਜ਼ਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ?
ਜਲ੍ਹਿਆਂ ਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਉਦਘਾਟਨ ਇਕ ਪਾਸੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਲਾਠੀ ਚਾਰਜ ਕਰਕੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ !
ਅੱਜ ਫਿਰ ਡਾਇਰ ਬਣਿਆਂ SDM ,ਮੋਦੀ ,ਯੋਗੀ ,ਖਟੜ੍ਹ ,
ਹੁਣ ਅਜਿਹੀ ਸਿਆਸਤਾ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹੋ ਪੁੱਟ ਸਿੱਟੋ ਵੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰੋ !
ਜਨਤਾ ਦੀ ਏਕਤਾ ਵੋਟਾ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿਓ ਲੀਡਰਾ ਨੂੰ !
“ਕਾਲੇਤੰਤਰ ਤੋ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵਾਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਕਿਸਾਨਾ ਦਾ ਬਣਾ ਦਿਓ !”
ਨੌਂ ਮਹੀਨੇ ਤੋ ਸੱਤ ਸੋ ਤੋ ਵੱਧ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ
ਸਰਕਾਰੇ ਹਰ ਹਾਲਾਤ ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਰੱਦ ਕਰਨੇ ਪੈਣੇ !
ਈਕਵੀ ਵੀ ਸਦੀ ਦਾ “ਅੱਖੀਂ ਦੇਖਿਆਂ ਅੰਦੋਲਨ “ ਦੇਖੋ ਸੰਸਾਰ ਵਾਲਿਓ !

29.8.2021
ਚਰਨਜੀਤ ਕੌਰ ਮੈਲਬੋਰਨ

ਸਭ ਨਾਲ ਭੈਣ ਦਿਲੋਂ ਕਰਦੀ ਪਿਆਰ ਏ
ਹਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨੂੰ ਰਹਿੰਦੀ ਤਿਆਰ ਏ
ਚੰਗੇ ਸੰਸਕਾਰ ਮਿਲੇ ਜਿਹੜੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਜਾਈ
ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ

ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਓ ਮੋੜਦੀ
ਕਰੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦਿਲ ਨਹੀਓ ਤੋੜਦੀ
ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਵੇਲੇ ਜਾਂਦੀ ਮੁਸਕਾਈ
ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ

ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਮੇਰੀ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਸਮਝਦਾਰ ਹੈ
ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਦਿਲੋ ਕਰਦੀ ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ
ਐਨੀ ਸੋਹਣੀ ਭੈਣ ਸਾਨੂੰ ਰੱਬ ਨੇ ਮਲਾਈ
ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ

ਸਰਬਜੀਤ ਵੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਦੇਣ ਵਧਾਈ ਆਈ
ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਹੈ ਬਣਾਈ
ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਭੈਣ ਸਾਡੀ ਨੇ ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ ਕਰਾਈ
ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ

      

ਸਰਬਜੀਤ ਕੌਰ ਸਹੋਤਾ ਲੁਧਿਆਣਾ

ਜਨਮਦਿਨ ਦੀਆ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈਆਂ
ਤਰਵਿੰਦਰ ਨੇ ਅੱਜ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾਈਆਂ

ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ ਮੇਰੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਭੈਣ
ਪਰੀ ਤਾਂ ਇਹਨੂੰ ਲੋਕ ਸਾਰੇ ਕਹਿਣ
ਸੋਹਣੀਆਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ
ਜਨਮਦਿਨ ਦੀਆਂ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈਆਂ

ਬੜੀ ਮਿੱਠੀ ਮਿੱਠੀ ਇਸਦੀ ਬੋਲ ਬਾਣੀ
ਸੁਚੱਜੀ,ਸੁਨੱਖੀ ਤੇ ਸੁਲਝੀ ਧੀ ਧਿਆਣੀ
ਸਲਾਹੁਣ ਇਸਨੂੰ ਭੈਣਾਂ,ਵੀਰ ਤੇ ਮਾਈਆਂ
ਜਨਮਦਿਨ ਦੀਆਂ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈਆਂ

ਕਦੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਇਹ ਮੋੜੇ
ਕੰਮਕਾਰ 'ਚ ਇਹ ਭੱਜੀ ਨੱਠੇ ਤੇ ਦੋੜੇ
ਸਭ ਦੀਆਂ ਅਸੀਸਾਂ,ਦੁਆਵਾਂ ਪਾਈਆਂ
ਜਨਮਦਿਨ ਦੀਆਂ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈਆਂ

ਬਣਿਆਂ ਰਿਹਾ ਦਿਲੋਂ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਰਹੇ ਅਪਰੰਮਪਾਰ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹਰਿਆਲੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਛਾਈਆਂ
ਜਨਮਦਿਨ ਦੀਆਂ ਲੱਖ ਲੱਖ ਵਧਾਈਆਂ

ਜਸਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਜੱਸੀ

ਬਾਲ ਚਿਹਰਿਆਂ 'ਤੇ ਅੱਜ ਨੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਨਿੱਕੇ ਚਿਹਰੇ,ਨਿੱਕੇ ਮੂੰਹੋਂ,ਜੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਚਾਅ ਮਨੀਂ ਹੜ੍ਹਿਆ ਤੇ  ਖੁਸ਼ੀ ਪਾਏ ਭੰਗੜੇ,
ਅੱਗ ਦੇ ਭਬੂਕੇ ਵਾਂਗੂੰ ਮੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕਾਪੀ-ਪੈਨ ਹੱਥ ਰੱਖੋ,ਚੰਗਿਆਂ 'ਨਾ ਨਾਤਾ ਜੋੜੋ,
ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਖ਼ੂਬ ਭਰ ਮੱਟ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਕੀਮਤੀ ਸੀ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪਿਟਾਰੀ ਉਸ ਵੱਡੀ ਖੋਲੀ,
ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਲਿਖੋ ਕਿਵੇਂ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਜਿਕਰ ਸੀ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ 'ਟੈਗੋਰ ਜੀ' ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ,
ਅਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨੇਕੀ ਖ਼ੂਬ ਝੱਟ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ 'ਤੇ 'ਅੰਕਤ' ਦੇ ਬੋਲਾਂ ਰਾਹੀਂ,
ਜੋਸ਼ , ਹੋਸ਼ , ਸੋਚ , ਜੱਸ ਖੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਰੰਜਨ,ਕੰਵਲ,ਅੰਸ਼ਵੀਰ,ਭਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਰਾਹੀਂ,
ਕਦਰਾਂ ਤੇ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਰੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ 'ਏਕਮ' ਤੋਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਵੱਡੀਆਂ ਜੀ,
ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਢਿਲੇ ਨੱਟ ਕੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕੁਦਰਤ ਵਾਲੇ ਡੂੰਘੇ ਭੇਦ ਜਿਸ ਖ਼ੂਬ ਦੱਸੇ,
'ਅਰਸ਼' ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਡਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕਵਿਤਾ ਸੀ ਸੂਬੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹਾਰ ਅਸਾਂ ਮੰਨਣੀ,
'ਗੁਰਲੀਨ' ਰਾਹੀਂ ਵੈਰੀ ਪੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜਸ਼ਨ ਜੀ ਜੋਤ ਨਿੱਕੇ ਬਾਲੜੇ ਰਾਹੀਂ ਮੈਂ ਤੱਕੀ,
'ਸਿੱਖੀ ਕਿਰਦਾਰ' ਲੱਡੂ ਵੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਪੰਨੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸੀ ਜਸਜੋਤ ਜਿੱਦਾਂ ਫੋਲੇ,
ਜਾਓ ਸਰਹਿੰਦ ਲਾ ਰੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜਸਲੀਨ ਆਈ ਸੀ ਜਗਾਧਰੀ ਤੋਂ ਧੀ ਜਿਹੜੀ,
'ਨਿਮਰ ਜੀ' ਰਾਹੀਂ ਦਿਲੀਂ ਵੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਸਿਰ ਤੋਂ ਸੀ ਪੈਰਾਂ ਤਕ ਕੀਲਿਆ 'ਪ੍ਰਭਨੀਤ',
ਜਿਸ ਮੂੰਹੋਂ 'ਸਫ਼ਰੀ' ਦੀ ਜੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
'ਜਾਚਕ' ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੀਆਂ ਬੋਲ,ਗਾ ਕਵਿਤਾਵਾਂ,
ਵਾਹ-ਵਾਹ ਵਾਲਾ ਵਾਹਵਾ ਜੱਸ ਖੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਸੋਹਣੀਆਂ ਅਦਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੰਸੂ-ਹੰਸੂ ਕਰੇ ਚਿਹਰਾ,
ਬੋਲ ਮੂੰਹੋਂ ਝਰ ਫਟਾ-ਫਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਲੋਹ ਤੱਤੀ,ਰੇਤ ਤੱਤੀ ਹੋਰ ਕਿਹਾ ਜੋ-ਜੋ,
ਸੇਕ ਵਿਚ ਮੱਚ ਲੱਟ-ਲੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜੈਸਮੀਨ,ਕੋਮਲ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਜਿਹੜੇ ਉਹਨਾਂ ਰਾਹੀਂ,
ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਲਾ-ਲਾ ਸ਼ਹਿਦ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਵਾਹ-ਵਾਹ ਵਾਲਾ ਸੰਧੂ ਨੇ ਜੁਗਾੜ ਜਿਹੜਾ ਵਾਹਵਾ ਲਾਇਆ,
ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵੇਖ ਚਿਹਰਾ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕੱਚਾ-ਪਿੱਲਾ ਲਿਖ ਜਿਹੜਾ ਮਾੜਾ-ਮੋਟਾ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰ੍ਹੇ,
ਭਾਰ ਹੋਰ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਸੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।

             ਸੰਧੂ ਬਟਾਲਵੀ

ਬਾਲ ਚਿਹਰਿਆਂ 'ਤੇ ਅੱਜ ਨੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਨਿੱਕੇ ਚਿਹਰੇ,ਨਿੱਕੇ ਮੂੰਹੋਂ,ਜੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਚਾਅ ਮਨੀਂ ਹੜ੍ਹਿਆ ਤੇ  ਖੁਸ਼ੀ ਪਾਏ ਭੰਗੜੇ,
ਅੱਗ ਦੇ ਭਬੂਕੇ ਵਾਂਗੂੰ ਮੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕਾਪੀ-ਪੈਨ ਹੱਥ ਰੱਖੋ,ਚੰਗਿਆਂ 'ਨਾ ਨਾਤਾ ਜੋੜੋ,
ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਖ਼ੂਬ ਭਰ ਮੱਟ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਕੀਮਤੀ ਸੀ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪਿਟਾਰੀ ਉਸ ਵੱਡੀ ਖੋਲੀ,
ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਲਿਖੋ ਕਿਵੇਂ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਜਿਕਰ ਸੀ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ 'ਟੈਗੋਰ ਜੀ' ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ,
ਅਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨੇਕੀ ਖ਼ੂਬ ਝੱਟ ਰਹੀ ਸੀ 'ਕਵਿਤਾ'।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ 'ਤੇ 'ਅੰਕਤ' ਦੇ ਬੋਲਾਂ ਰਾਹੀਂ,
ਜੋਸ਼ , ਹੋਸ਼ , ਸੋਚ , ਜੱਸ ਖੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਰੰਜਨ,ਕੰਵਲ,ਅੰਸ਼ਵੀਰ,ਭਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਰਾਹੀਂ,
ਕਦਰਾਂ ਤੇ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਰੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ 'ਏਕਮ' ਤੋਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਵੱਡੀਆਂ ਜੀ,
ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਢਿਲੇ ਨੱਟ ਕੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕੁਦਰਤ ਵਾਲੇ ਡੂੰਘੇ ਭੇਦ ਜਿਸ ਖ਼ੂਬ ਦੱਸੇ,
'ਅਰਸ਼' ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਡਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕਵਿਤਾ ਸੀ ਸੂਬੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹਾਰ ਅਸਾਂ ਮੰਨਣੀ,
'ਗੁਰਲੀਨ' ਰਾਹੀਂ ਵੈਰੀ ਪੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜਸ਼ਨ ਜੀ ਜੋਤ ਨਿੱਕੇ ਬਾਲੜੇ ਰਾਹੀਂ ਮੈਂ ਤੱਕੀ,
'ਸਿੱਖੀ ਕਿਰਦਾਰ' ਲੱਡੂ ਵੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਪੰਨੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸੀ ਜਸਜੋਤ ਜਿੱਦਾਂ ਫੋਲੇ,
ਜਾਓ ਸਰਹਿੰਦ ਲਾ ਰੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜਸਲੀਨ ਆਈ ਸੀ ਜਗਾਧਰੀ ਤੋਂ ਧੀ ਜਿਹੜੀ,
'ਨਿਮਰ ਜੀ' ਰਾਹੀਂ ਦਿਲੀਂ ਵੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਸਿਰ ਤੋਂ ਸੀ ਪੈਰਾਂ ਤਕ ਕੀਲਿਆ 'ਪ੍ਰਭਨੀਤ',
ਜਿਸ ਮੂੰਹੋਂ 'ਸਫ਼ਰੀ' ਦੀ ਜੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
'ਜਾਚਕ' ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੀਆਂ ਬੋਲ,ਗਾ ਕਵਿਤਾਵਾਂ,
ਵਾਹ-ਵਾਹ ਵਾਲਾ ਵਾਹਵਾ ਜੱਸ ਖੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਸੋਹਣੀਆਂ ਅਦਾਵਾਂ ਅਤੇ ਹੰਸੂ-ਹੰਸੂ ਕਰੇ ਚਿਹਰਾ,
ਬੋਲ ਮੂੰਹੋਂ ਝਰ ਫਟਾ-ਫਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਲੋਹ ਤੱਤੀ,ਰੇਤ ਤੱਤੀ ਹੋਰ ਕਿਹਾ ਜੋ-ਜੋ,
ਸੇਕ ਵਿਚ ਮੱਚ ਲੱਟ-ਲੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਜੈਸਮੀਨ,ਕੋਮਲ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਜਿਹੜੇ ਉਹਨਾਂ ਰਾਹੀਂ,
ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਲਾ-ਲਾ ਸ਼ਹਿਦ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਵਾਹ-ਵਾਹ ਵਾਲਾ ਸੰਧੂ ਨੇ ਜੁਗਾੜ ਜਿਹੜਾ ਵਾਹਵਾ ਲਾਇਆ,
ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵੇਖ ਚਿਹਰਾ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।
ਕੱਚਾ-ਪਿੱਲਾ ਲਿਖ ਜਿਹੜਾ ਮਾੜਾ-ਮੋਟਾ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰ੍ਹੇ,
ਭਾਰ ਹੋਰ ਮੋਢਿਆਂ 'ਤੇ ਸੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਕਵਿਤਾ।

             ਸੰਧੂ ਬਟਾਲਵੀ

ਪੰਜਵੇਂ ਦਿਹਾੜੇ ਵਾਲਾ ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਜੀ
ਪਹਿਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਾਂਗ ਇਸ ਉੱਤੇ ਵੀ ਬਹਾਰ ਸੀ
ਮੂਲ ਮੰਤਰ ਦਾ ਕੀਤਾ ਜਾਚਕ ਜੀ ਜਾਪ ਸੀ
ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਾਲੀ ਕੀਤੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਆਪ ਸੀ
ਬੇਟੇ ਜੀ ਭੁਪਿੰਦਰ ਨੇ ਜੀ ਆਇਆਂ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਛੋਟੇ ਵੀਰ ਦੀਪ ਵਾਲਾ ਮਾਣ ਉਸ ਲਿਆ ਸੀ
ਵੱਡਮੁੱਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸਾਂਝੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰੀ ਸੀ
ਵਾਸੂ ਜੀ ਦੇ ਭਾਸ਼ਨ 'ਚ ਪੂਰੀ ਜਾਦੂਗਰੀ ਸੀ
ਕਵਿਤਾ 'ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਸਬੰਧ ਹੈ ਜੀ ਕਵੀ ਦਾ
ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਜਾਲਾ ਕਿਵੇਂ ਕਵੀ ਵਾਲੇ ਰਵੀ ਦਾ
ਲਿਖਣਾ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ,ਉਹਨਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ਸੀ
ਚਾਨਣਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਰਾਹੀਂ ਖ਼ੂਬ ਉਹਨਾਂ ਜੀ ਪਾਇਆ ਸੀ
ਬਾਣੀ ਵਿਚੋਂ ਤੁਕਾਂ ਜੋ ਜੋ ਕੀਤੀਆਂ ਬਿਆਨ ਜੀ
ਸੋਝੀ ਸਾਨੂੰ ਦਿੱਤੀ,ਸਾਡਾ ਖਿੱਚਿਆ ਧਿਆਨ ਜੀ
ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਮੋਹ ਟੁੱਟਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ
ਮਨ ਵਾਲੀ ਛੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਹੀ ਮਗ਼ਰੂਰੀ ਏ
ਹਰ ਭੈੜ ਉੱਤੇ ਸੀ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਉਹਨਾਂ ਕੱਸਿਆ
ਸੁੱਖਾਂ ਵਾਲੀ ਮਨੀ ਸੁੱਖਮਨੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ
ਕਾਮਲ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਨੂੰ ਕਿੱਦਾਂ ਹੈ ਉਸਾਰਨਾ
ਭੈੜਾਂ,ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਤਾਈਂ ਕਿੱਦਾਂ ਆਪਾਂ ਮਾਰਨਾ
ਚਿੱਤ ਲਾ ਕੇ ਲਿਖੋ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀ ਹੋਸ਼ ਨਾਲ
ਵਿਚ ਲਲਕਾਰ ਕਿਵੇਂ ਲਿਖਣਾ ਹੈ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ
ਮਾਰ ਹੁੰਦੀ ਜਿਸ ਦੀ ਹੈ ਵਾਂਗ ਤਲਵਾਰ ਜੀ
ਲਿਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਚੰਡੀ ਵਾਲੀ ਵਾਰ ਜੀ
ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ 'ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਸੀ
ਬੜਾ ਵੱਡਮੁੱਲਾ ਕਿਹਾ ਬੜਾ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ
ਤੋਲ ਤੇ ਤੁਕਾਂਤ ਵਾਲੀ ਤੱਕੜੀ 'ਚ ਤੋਲੀਆਂ
ਕੁਝ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਬੋਲੀਆਂ
ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਕੀਤੀ ਥੋੜੀ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾਂ ਪਾਰ ਸੀ
ਵਾਸੂ ਜੀ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਵਿਸਥਾਰ ਸੀ
ਸਹਿਜਤਾ,ਅਡੋਲਤਾ,ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੀ
ਮਿਣੇ-ਤੋਲੇ ਸ਼ਬਦ ਸੀ ਬੋਲੇ ਜਤਿੰਦਰ ਪਾਲ ਜੀ
ਬਾਣੀ ਦੀ ਜੋ ਓਟ ਲੈ ਕਿਹਾ, ਲਉ ਉਲੀਕ ਜੀ
ਪਾਉਂਟਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਉਹਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਉਡੀਕ ਜੀ
ਜੱਸੀ ਜੀ ਨੇ ਮਾਰਿਆ ਮੈਦਾਨ ਪਹਿਲੇ ਹੱਲੇ ਜੀ
ਸੋਹਣੀ ਬੋਲੀ ਕਵਿਤਾ,ਸਟੇਜ ਬੱਲੇ-ਬੱਲੇ ਜੀ
ਮਨਦੀਪ,ਜਗਜੀਤ,ਜਸਵਿੰਦਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰੀ ਜੀ
ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਜੋ ਕਵਿਤਾ ਸੀ ਧਰੀ ਜੀ
ਨੌਵੇਂ ਗੁਰਾਂ ਵਾਲੀ ਮਹਿਮਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਜੋ ਗਾਈ ਸੀ
ਤਿੰਨਾਂ ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਬਈ ਸਾਰਿਆਂ ਸਲਾਹੀ ਸੀ
ਜੀਵਨ ਕੌਰ,ਜੀਤ ਖੰਨਾ ਵੀ ਸਨ ਏਸੇ ਲੜੀ ਜੀ
ਰੂਹ ਤੋਂ ਮਨਦੀਪ ਸੀ ਸੁਰੀਲੀ ਸੁਰ ਘੜੀ ਜੀ
ਕਲਮ ਤੋਂ ਗੱਲਾਂ ਵਾਲੀ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਮਾਲ ਜੀ
ਹਾਜ਼ਰ ਟਰਾਂਟੋ ਤੋਂ ਹੋਏ ਵੀਰ ਜਸਪਾਲ ਜੀ
ਤਰੰਨਮ 'ਚ ਵਧੀਆ ਅਦਾਵਾਂ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ
ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਗਾ ਕੇ ਕਿਰਨ ਸੀ ਲਈ ਵਾਰੀ
ਲਖਵਿੰਦਰ ਵਿਖਾਇਆ ਜਿਹੜਾ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮੋਹ ਸੀ
ਮੱਲੋ-ਮੱਲੀ ਗਿਆ ਮਨ ਬਾਗੋ-ਬਾਗ ਹੋ ਸੀ
ਕੁਲਦੀਪ ਜੀ ਦੀ ਸੋਚ,ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਬੜੀ ਆਹਲਾ ਸੀ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋਈ ਸੋਹਣੀ ਮਾਲਾ ਸੀ
ਚਲੀ ਗਈ ਮਾਂ  ਦੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸੇ ਅਹਿਸਾਸ ਜੀ
ਵਾਹਵਾ ਕਿਹਾ ਅੱਜ ਵੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਾਸ ਜੀ
ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਕਾਹਨਪੁਰੀ ਦਾ ਵੀ ਵਿਸ਼ਾ ਮਾਂ ਸੀ
ਤਰੰਨਮ 'ਚ ਗਾ ਕੇ ਦੱਸੀ ਮਾਂ ਦੀ ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਸੀ
ਕੰਵਲ ਜੁਨੇਜਾ ਹਰਿਆਣੇ ਤੋਂ ਜੋ ਬੋਲੇ ਸੀ
ਝੂਠ ਵਾਲੇ ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਭੇਦ ਉਹਨਾਂ ਖੋਲੇ ਸੀ
ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਛੱਡ ਕਰਦੇ ਜਿਉਂ ਨਿੱਜ ਦੀ
ਪਰਦੇ ਹਟਾਏ ਭੈਣ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਭਿੱਜ ਸੀ
ਮੱਸਿਆ ਤੋਂ ਪੁੰਨਿਆਂ ਕਿਤਾਬ ਆਈ ਜਿਸ ਦੀ
ਸੈਣੀ ਜੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਦੀਪ ਬਾਰੇ ਖਿੱਚ ਸੀ
ਬੱਲ ਜੀ ਦੇ ਮਿੱਠੇ ਸੁਰਾਂ ਮਨ ਬੜਾ ਮੋਹਿਆ ਸੀ
ਨਵੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਵਿਮੋਚਨ ਵੀ ਹੋਇਆ ਸੀ
"ਜਾਚਕ ਜੀ" ਬਾਰੇ ਮੇਰਾ ਰੋਜ਼ ਵਾਲਾ ਕਹਿਣਾ ਜੀ
ਹੀਰੇ,ਮੋਤੀ ਜੜ੍ਹਿਆ ਉਹ ਕੀਮਤੀ ਨੇ ਗਹਿਣਾ ਜੀ
ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਮਣਾਂ-ਮੂੰਹੀਂ ਹਿੰਮਤ ਦੀ ਮਿੱਲ ਜੀ
ਉਹਨਾਂ ਬਿਨਾ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ ਪੱਤਾ ਸੰਧੂ ਹਿੱਲ ਜੀ

ਭੰਮਾ ਜੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀ ਕੀਤੀ....ਕੁੱਜੇ ਵਿਚ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾ ਕੇ
ਪਿੰਗਲ,ਛੰਦ,ਤੁਕਾਂਤ ਬਿਆਨੇ...ਕੁਝ ਸੀ ਕਹਿ ਕੇ ਕੁਝ ਸੀ ਗਾ ਕੇ
ਰਾਮ ਲਾਲ ਜੀ ਫਿਰ ਸੀ ਆਏ...ਚਿੱਟਾ ਸਿਰ ਰੁਮਾਲ ਟਿਕਾ ਕੇ
ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ 'ਚ ਬਹੁਤਾ ਕਹਿ ਗਏ... ਬੜੇ ਕੀਮਤੀ ਬੋਲ ਸੁਣਾ ਕੇ
ਹਾਜ਼ਰ ਜਾਂ ਬਵਨੀਤ ਸੀ ਹੋਈ.... ਨੌਵੇਂ ਗੁਰ ਨੂੰ ਸੀਸ ਝੁਕਾ ਕੇ
ਸਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਮਿਸ਼ਰੀ ਘੋਲੀ....ਲੰਮੀ-ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਲਗਾ ਕੇ
ਵਾਹ-ਵਾਹ ੨ ਵਾਹਵਾ ਖੱਟੀ.....ਸਭ ਨੂੰ ਧੀ ਨੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਾ ਕੇ
ਜਸਵਿੰਦਰ ਜੀ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਮਹਿਮਾ... ਸ਼ਬਦੀਂ ਦੱਸੀ ਸ਼ਬਦ ਮਿਲਾ ਕੇ
ਸਲੇਮਪੁਰੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਗਾਈ... ਡਾਕਟਰ  ਜਗਦੀਪ ਜੀ ਨੇ ਆ ਕੇ
ਬਖ਼ਸ਼ਣਹਾਰ ਨੂੰ ਹੋਏ ਮੁਖਾਤਿਬ...ਸੂਰਤ ਮੱਥੇ ਵਿਚ ਟਿਕਾ ਕੇ
ਚੇਤਨਤਾ ਦੀ ਲਾਟ ਸੀ ਬਾਲੀ....ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਬੋਲ ਸੁਣਾ ਕੇ
ਜ਼ਬਰ,ਜ਼ੁਲਮ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਦੇਣੀ...ਤਲੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਸੀਸ ਟਿਕਾ ਕੇ
ਹਿੰਦ ਦੀ ਚਾਦਰ ਬਾਰੇ ਕੰਗ ਜੀ...ਬੈਂਤ ਛੰਦ ਵਿਚ ਰੰਗ ਜਮਾ ਕੇ
ਲੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ.... ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖ-ਸਿਖਾ ਕੇ
ਸੁਖਜਿੰਦ ਕੋਟ ਕਪੂਰੇ ਨੇ ਆ....ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋ ਹਟ-ਹਟਾ ਕੇ
ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕਹਿੰਦਾ.... ਬਹਿ ਨਾ ਜਾਇਓ ਭੁੱਲ-ਭੁਲਾ ਕੇ
ਪੁਰਤਗਾਲ ਤੋਂ ਦੁੱਖਭੰਜਨ ਜੀ..... ਆ ਗਏ ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ-ਛੁਡਾ ਕੇ
ਲਿਖਿਆਂ ਆਪਣਾ ਗੀਤ ਸੀ ਗਾਇਆ....ਉੱਚੀ,ਲੰਮੀ ਹੇਕ ਲਗਾ ਕੇ
ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਘਾਟਾ....ਕਹਿ ਗਿਆ ਵਿਚ ਡੂੰਘਾਈ ਜਾ ਕੇ
ਬੀਰ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨਿਮਰ ਦੀ ਕਵਿਤਾ....ਬੋਲੀ ਪੂਰਾ ਜੋਸ਼ ਭਖਾ ਕੇ
ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਨੇ ਬੋਲ ਜੋ ਬੋਲੇ....ਜੰਝੂਆਂ ਦਾ ਮੈਂ ਮੁੱਲ ਪੁਆ ਕੇ
ਗਊ,ਗਰੀਬ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨੀ...ਚਿੜੀਆਂ ਕੋਲੋਂ ਬਾਜ਼ ਤੁੜਾ ਕੇ
ਛੱਜਲਵਿੰਡੀ ਵਾਲੀ ਸਿਮਬਰਨ....ਅੰਦਰ-ਬਾਹਰ ਦੀ ਗੱਲ ਮੁਕਾ ਕੇ
ਜੋ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੇ ਸੋਈ ਪਿੰਡੇ....ਦੱਸਿਆ ਅੰਤਰ ਝਾਤ ਪੁਆ ਕੇ
ਸਿਮਰਨ ਜੀਤ ਸਿਮਰ ਸਰਹਿੰਦ ਦੇ....ਮੇਲੇ ਵਾਲਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿਖਾ ਕੇ
ਸਾਕੇ ਦੇ ਦਿਨੀਂ ਕਿਉਂ ਜ਼ਲੇਬੀਆਂ....ਕੱਢਣ ਵੱਡੀਆਂ ਭੱਠੀਆਂ ਤਾਅ ਕੇ
ਸਭ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮਸਲਾ ਰੱਖਿਆ.... ਕੀ ਦੱਸਦੇ ਪਕਵਾਨ ਨੇ ਖਾ ਕੇ
ਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲੀ....ਪਹੁੰਚੀ  ਲੰਮਾ ਪੈਂਡਾ ਗਾਹ ਕੇ
ਰੱਬ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਵਾਹਵਾ ਕਰ ਗਈ....ਮਨ ਵਾਲਾ ਜੀ ਰੋਸ ਮਘਾ ਕੇ
ਕਿਹਾ ਸਿਕੰਦਰ ਸਿੱਖੀ ਔਖੀ .....ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਤਾਂ ਵੇਖ ਕਮਾ ਕੇ
ਗੁਰਜੀਤ ਅਜਨਾਲਾ ਜੀ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ... ਨੈਟ ਨੇ ਰੱਖੇ ਉਹ ਅਟਕਾ ਕੇ
ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੇ ਗੱਲ ਰਹਿ ਗਈ.... ਸਾਰੇ ਬਹਿ ਗਏ ਮੂੰਹ ਲਟਕਾ ਕੇ
ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਓ ਰਾਹੀਓ....ਚਰਚਾ ਵਿਚ ਜੋ ਸ਼ਬਦ ਰਚਾ ਕੇ
ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਲੱਖਾ ਪਹੁੰਚੇ.... ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਤੋਂ ਚਾਅ ਮਟਕਾ ਕੇ
ਸ਼ਬਦ "ਦੀਪ" ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾ ਦੇ ਫੁੱਲ.....ਜਾਚਕ ਜੀ ਦੀ ਲਿਖਤ ਸੁਣਾ ਕੇ
ਸੰਧੂ "ਜਾਚਕ" ਧੁਰਾ ਜੋ ਸਾਡਾ.... ਰੱਖੇ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਚਾਅ ਮਘਾ ਕੇ

 

  ਸੰਧੂ ਬਟਾਲਵੀ

ਪਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੁੱਖ ਅੱਜ ਲੁਧਿਆਣੇ ਵਾਲੀ.....
ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਦੀ ਅਰੰਭਤਾ ਕਰਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਢਾਡੀ ਵਾਰਾਂ ਦੀ ਰੰਗਤ ਦੀ ਝਲਕ ਦੇ ਕੇ...
ਨੌਵੇਂ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾਂ ਸੀ ਗਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਦੇ ਗੁਰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੇ ਲਈ...
ਕਲਾਸ ਨੂਰ ਜੀ ਲੰਮੀ ਸੀ ਲਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਉਹਨਾਂ ਦੱਸ ਬਰੀਕੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੀ....
ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਸਮਝਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਕਵਿਤਾ ਕਹਿਣ ਦੇ ਆਹਲਾ ਫਿਰ ਦੱਸ ਨੁਕਤੇ....
ਵਾਹ-ਵਾਹ,ਵਾਹ-ਵਾਹ ਦੀ ਝਲਕ ਵਿਖਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਬੈਂਤ ਛੰਦ ਦੇ  ਚੋਣਵੇਂ ਬੰਦ ਕਹਿ ਕੇ...
ਬਹਿ ਜਾ,ਬਹਿ ਜਾ ਸੀ ਬਹਿ ਜਾ ਕਰਵਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪ੍ਰਿਥੀ ਸਿੰਘ ਜੀ "ਦੀਪ" ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ...
ਹਿੰਮਤ "ਜਾਚਕ" ਜੀ ਵਾਲੀ ਸਲਾਹੀ ਵਾਹਵਾ।
ਜੋਸ਼ ,ਅਦਾ ਦੀ ਜਿਸ ਦੀ ਹੈ ਰੀਸ ਔਖੀ....
ਡਾਕਟਰ ਰਮਨ ਜੀ ਕੀਤੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੀ ਆਏ ਆਵਾਜ਼ ਨਾ ਜਦ.....
ਨੈਟ ਖੇਡੀ ਸੀ ਲੁਕਣ-ਮਿਚਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਸਟੇਜ ਸਕੱਤਰ ਦਾ ਸਿਰ ਫਿਰ ਚੁੱਕ ਜੁੰਮਾ...
ਡਾਕਟਰ ਰਮਨ ਡਿਊਟੀ ਨਿਭਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪਿਆਰਾ ਸਿੰਘ ਜੀ ਚਾਸ਼ਨੀ ਘੋਲ ਗਾੜ੍ਹੀ.....
ਸ਼ਬਦਾਂ,ਵਾਕਾਂ ਦੀ ਵੰਡੀ ਮਠਿਆਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪਰਮਿੰਦਰ ,ਰਜੇਸ਼ ਨੇ ਭੈੜਾਂ ਦੇ ਲੈ ਮੁੱਦੇ ....
ਸਮਾਜ ਵਾਲੀ ਸੀ ਭੰਡੀ ਬੁਰਿਆਈ ਵਾਹਵਾ।
ਆਣ ਕਨੈਡਾ ਤੋਂ ਜੁੜੇ ਪ੍ਰਿਤਪਾਲ ਜਿਹੜੇ....
ਰੂਹ ਭਾਵਿਕਤਾ ਵਿਚ ਪਿਘਲਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪਰਵਿੰਦਰ,ਪਵਨ, ਪੂਨਮ ਤੇ ਰਮਨ ਜੀ ਨੇ
ਮਹਿਮਾਂ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਰਲ ਮਹਿਕਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਸਭ ਦਾ ਮਨ ਮੋਹਿਆ...
ਬੈਂਤ ਛੰਦ ਸੀ ਹੋਇਆ ਸਹਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਜਸਮੀਤ ਜੈਪੁਰੀ ਦੀਆਂ ਸੀ ਕਿਆ ਬਾਤਾਂ...
ਤਰੰਨਮ ਵਾਲੀ ਸਿਤਾਰ ਵਜਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਇੰਦਰ ਪਾਲ ਜੀ ਕੁੱਜੇ ਵਿਚ ਪਾ ਸਾਗਰ...
ਲੈ ਲਈ ਸਾਰਿਆਂ ਕੋਲੋ ਵਧਾਈ ਵਾਹਵਾ।
ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦਾ ਜਿਹੜੇ ਨੇ ਧੁਰਾ "ਜਾਚਕ"
ਲਾਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਰੋਜ਼ ਮਲਾਈ ਵਾਹਵਾ
ਕਿਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਚੌਖਟੇ ਕਿਸ ਰੱਖਾਂ........
ਹੋਈ ਸੰਧੂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਕਠਨਾਈ ਵਾਹਵਾ।

**ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ*
ਲਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਆਇਆ
ਕਨੇਡਾ ਜਿਸਨੂੰ ਪੜਨੇ ਪਾਇਆ

ਮੰਗਾਂ ਰੱਬ ਤੋਂ ਇਹੋ ਦੁਆਵਾਂ
ਸੌਖੀਆ ਹੋਣ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਹਵਾ
ਤਾਜਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਤਾਜ ਕਹਾਇਆ
ਲਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਆਇਆ

ਬਾਹਰ ਗਏ ਨੂੰ ਚਾਰ ਸਾਲ ਹੋਏ
ਕੰਮਾਂ ਕਾਰਾਂ 'ਚ ਪੂਰੀ ਨੀਂਦ ਨਾ ਸੋਂਏ
ਮੇਰਾ ਸ਼ੋਨਾ,ਮੱਖਣ,ਲੱਡੂ ਬੁਲਾਇਆ
ਲਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਆਇਆ

ਮੇਹਨਤ ਕਰ ਡਾਲਰ ਕਮਾਉੰਦਾ
ਜੋ ਵੀ ਮਿਲੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੇ ਲਾਉੰਦਾ
ਬੜਾ ਹੀ ਸਿਆਣਾ ਬਣ ਦਿਖਾਇਆ
ਲਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਆਇਆ

"ਜੱਸੀ" ਨੂੰ ਸਭ ਦਿਓ ਵਧਾਈ
ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਜਾਏ ਦੂਣ ਸਵਾਈ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰਿਆ ਦਿਨ ਹੈ ਆਇਆ
ਲਾਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਆਇਆ

 

 

ਜਸਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਜੱਸੀ