ਗà©à¨¸à©‡ ਨਾਲ à¨à¨°à©€ ਪੀਤੀ ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਰੀ ਦੀ à¨à¨¹ ਕਵਿਤਾ ....ਮੈ ਜਰੂਰ ਅਖਬਾਰ ਵਿਚ ਲਾਮਾਂ ਗਾ ….ਪਤਾ ਨਹੀ ਸਜਨ ਹੀ ਕਿਓ ਨਿਰਾਜ ਹੋਈ ਜਦੇਂ ਨੇ ????ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਸ ਨੇ ਕਿਸ ਵੇਲੇ …ਗà©à¨¸à©‡ ਹੋ ਜਾਣਾ ….ਮੀਡਆ ਵਾਲੇਆਂ ਨà©à©° ਪੈਂਦਾਂ ਹੈ ਮਨਾਣਾ ????(Dalbir singh )
ਕਵਿਤਾ
ਮੇਰੀ ਰਚਨਾ
ਹੋਰਨਾਂ ਦੀ ਦੋੜ ਵਿੱਚੋਂ
ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਈ
ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਚਿਹਰੇ
ਦੇ ਆਦੀ
ਉਹ ਲੈ ਕੇ ਚਲ ਪੈ
ਆਪਣੇ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਗà©à©°à¨®à¨¨à¨¾à¨® ਹੋ ਗਈ
ਫੇਰ ਕà©à©±à¨ ਦਿਨਾਂ
ਬਾਅਦ ਯਾਦ ਆਈ
ਕਹਿੰਦਾ ' ਕਿ ਹਾਲ ਹੈ
ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਦà©à©±à¨– ਹੋਇਆ
ਸੋਚਦੀ ਆ ਇਨਸਾਨ ਦੇ
ਕਿੰਨੇ ਰੂਪ ਨੇ
ਜੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ
ਮੈਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ
ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹੀ ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ
ਬੰਦ ਲਿਫਾਫਾ ਵਾਂਗ
ਦਿਲ ਰੋਇਆ ਬਹà©à¨¤
ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਸà©à¨¨à©‡à¨¹à¨¾
ਮà©à©œ ਆਇਆ
ਫੇਰ ਓਹੀ ਗੱਲਾਂ
ਕਿ ਨਰਾਜ਼ ਹੋ
ਮੈਨੂੰ ਸਮਠਨਹੀਂ
ਆਉਂਦੀ ਕਿਉਂ
ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹà©à©°à¨¦à©‡ ਹੋà¨
ਬੇਗਾਨੇ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਕਰਦੇ ਨੇ
ਇਸ ਤਰà©à¨¹à¨¾à¨‚ ਸਵਾਲ
ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਸੱਚੀ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ
ਤਾਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਉਹ
ਹਰ ਕਦਮ ਤੇ
ਅੱਗੇ ਰੱਖਣ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ
ਦੱਸ ਕਿ ਤੇਰਾ ਇਹ
" ਟਾਈਮ ਪਾਸ " ਹੈ
______ਸਵਰਨ ਕਵਿਤਾ___