ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਮੁਬਾਰਕ
ਅੱਜ ਨਵਾ ਸਾਲ ਹੈ ਚੜਿਆ,
ਸਬਨਾ ਨੇ ਸਵਾਗਤ ਹੈ ਕਰਿਆ!
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਖੂਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ,
ਖੂਸ਼ੀ ਖੂਸ਼ੀ ਹੈ ਕਾਰਜ ਕਰਿਆ!
ਰਹੇ ਜੱਗ ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ,
ਅੱਜ ਨਵਾ ਸਾਲ ਹੈ ਚੜਿਆ!
ਨਿਕੇ ਵੱਡੇ ਬਜੁਰਗ ਸਿਆਣੇ
ਸੱਭ ਨੂੰ ਨਵਾ ਸਾਲ ਮੁਬਾਰਕ!
ਹੋਵੇ ਨਵਾ ਸਾਲ ਮੁਬਾਰਕ ,
ਹੋਵੇ ਨਵਾ ਸਾਲ ਮੁਬਾਰਕ!
10 ਵਾਂ ਵਰਾ ਜੋ ਬੀਤ ਗਿਆ,
ਸਾਡੇ ਲਈ ਹੈ ਠੀਕ ਰਿਹਾ
ਅਸੀ ਆਪਣਾ ਧਰਮ ਕਮਾਇਆ,
ਪਵਿਤਰ ਆਪਣਾ ਗਰੰਥ ਬਣਾਇਆ!
ਸਤਿ ਗੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਕਾ,
ਸੱਬ ਕੁਸ਼ ਹੈ ਚੰਗਾ ਪਾਇਆ!
11 ਵਾਂ ਵਰਾ ਵੀ ਚੰਗਾ ਗੁਜਰੇ,
ਚੰਗਾ ਚੜਿਆਂ ਚੰਗਾ ਉਤਰੇ!
ਆਉ ਅੱਜ ਹੀ ਪਰਣ ਕਰੀਏ,
ਧਰਮ ਆਪਣੇ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਬਣੀਏ!
ਜਿਸ ਨੇ ਦਿਤਾ ਸਾਨੂ ਕਿਨਾਰਾ,
ਰਵੀਦਾਸੀਆ ਧਰਮ ਪਿਆਰਾ!
ਧਰਮ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ ਕੀ ਪਿਆਰਾ,
 ਧਰਮ ਲਈ ਜਦੋ ਜੈਹਿਦ ਕਰੀਏ,
ਲੋੜ ਪਵੇ ਜਾਂਨ ਹਥੇਲੀ ਤੇ ਧਰੀਏ!
ਘਰਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਤਾਂ ਰੋਜ ਹਾਂ ਕਰਦੇ,
ਕਦੇ ਧਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕਰੀਏ!
ਏਕੇ ਦੇ ਵਿਚ ਆ ਜਾਉ ਸਾਰੇ,
ਮੰਜਲ ਦੇ ਵੱਲ ਆਪਾਂ ਵਧੀਏ!

(USHA RAJ)

  ਦੂਨੀਆਂ ਰੰਗ ਰੰਗੀਲੀ ਯਾਰੋ, ਏਥੇ ਬੰਦੇ ਬੜੇ ਨਿਆਰੇ,
ਜਿਨਾ ਘਰ ਰੱਬ ਦੇ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਵੀ ਨੇ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ!
ਜੱਟ ਕਹਿੰਦੇ ਮਚਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਖੂਦਾ ਨੂੰ ਲੈ ਚੱਲੇ ਚੋਰ,
ਭਾਈ ਤੇ ਸੰਗਤ ਸੂਤੀ ਰੈਹ ਗਈ,ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਮੋਰ!
(ਤਾਇਆ) ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ............

ਫਰੈਂਕਫੋਰਟ ਗੁਰਦੂਆਰੇ ਦੀ ਗੋਲਕ, ਭੰਨ ਕੇ ਯੁਰੋ ਸਾਰੇ ਕਡੇ,
ਭਾਨ ਵੀ ਨਾ ਛਡੀ ਚੋਰਾਂ ,ਤੇ  ਨਾ ਹੀ ਛਡੇ ਉਥੇ ਜਿੰਦੇ!
ਸਬੂਤ ਨਾ ਛਡਿਆ ਕੋਈ ਸੰਗਤੇ,ਉਹ ਸੱਨ ਪਕੇ ਚੋਰ,
ਘਰ ਦਾ ਭੇਤੀ ਲੰਕਾ ਢਾਹ ਗਿਆ, ਨਾ ਕੋਈ ਬੰਦਾਂ ਆਇਆ ਹੋਰ!
(ਤਾਇਆ)ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ........

ਸਦਕੇ ਜਾਮਾ ਚੋਰਾਂ ਦੇ,ਤੂਸੀਂ ਕਿਡਾ ਦਿਲ ਵਿਖਾਇਆ,
ਦਰਵਾਜਾ ਕਿਸੇ ਖੂਲਾ ਛਡਿਆ, ਚੋਰ ਤਾਹੀਂ ਅੰਦਰ ਆਇਆ!
ਦੋ ਦੋ ਜਿੰਦੇ ਕਿਦਾ ਖੋਲੇ,ਜਾਂ ਡੰਡਾਂ ਜਾਦੂ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਇਆ,
ਲੰਗਰ ਖਾਅ ਕੇ ਗੂਕ ਸੂਤੀ ਸੰਗਤ,ਨਾ ਭਾਨ ਦਾ ਸੂਣਿਆ ਸ਼ੋਰ!
(ਤਾਇਆ)ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ……

ਬੋਰੀਆਂ ਲੈਕੇ ਆਏ ਹੋਣ ਗੇ,ਜਾਂ ਫਿਰ ਵਡੇ ਵਡੇ ਤੰਗੜ ਤਾਨੀ,
ਗੋਲਕ ਸੀ ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਖੋਲਦੇ, ਉਦੋ ਗੰਜ ਲਗਦਾ ਸੀ (ਸੂਣ ਮੁਲਤਾਨੀ)!
               ਬੋਲ ਨੋਟਾ ਦਾ ਫਿਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਗੋਲਕ ਸੀ ਢੇਰੀ ਕਰਦੇ,
ਗੋਲਕ ਚੋ ਏਨੀ ਮਾਇਆ ਨਿਕਲਦੀ, ਦੇਖ ਨਹੀ ਸੀ ਜਰਦੇ ਚੋਰ!
(ਤਾਇਆ) ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ………

ਮੈ ਸੀ ਖੱਬਰ ਚੋਰਾਂ ਦੀ ਲਾਈ,ਮੇਰੀ ਵੈਬ ਸਾਈਡ ਹੀ ਚੋਰੀ ਹੋ ਗਈ,
ਪੰਜਾਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਲਬੀ ਮੈਨੂੰ, ਏਹ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਥੇ ਸੀ ਖੋ ਗਈ!
ਅੱਖਬਾਰ ਤਾਇਆ ਤੇਰੀ ਚੋਰੀ ਹੋ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਬੜੇ ਟੈਲੀ ਫੁਨ ਸੀ ਆਏ,
ਆਉ ਆਪਾਂ ਰੱਲ ਅਰਦਾਸ ਕਰੀਏ ,ਗੁਰੁ ਜੀ ਲੱਭਾ ਦਿਉ ਸਾਰੇ ਚੋਰ!
(ਤਾਇਆ) ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ………

(ਤਾਇਆ) ਸੱਬ ਫੜੇ ਜਾਣ ਗੇ ,ਸੰਗਤ ਦੀ ਦਾੜ ਹੇਠਾਂ ਦੜੇ ਜਾਣ ਗੇ,
ਸੰਗਤ ਜਦੋਂ ਹੋਉ ਗੀ ਕਠੀ,ਭੰਨ ਦਉ ਸੱਬ ਚੋਰਾਂ ਦੀ ਬੱਖੀ!
ਕੁੜਤੇ ਵਾਲੇ ਹੋਵਣ ਚੋਰ,ਜਾਂ ਜੀਨ ਵਾਲੇ ਮੋਰ, ਬਾਬਾ ਆਪੇ ਰੰਗ ਦਿਖਾਉ,
ਜਿਸ ਭੂਮੀਏ ਚੋਰ ਨੂੰ ਸਾਦ ਬਣਾਇਆ,ਉਸ ਤੋਂ ਉਪਰ ਨਹੀ ਕੋਈ ਹੋਰ!
(ਤਾਇਆ) ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਯੇ ਚੋਰ…….

(ਮੀਡੀਆ ਕੁੱਕੜ ਪਿੰਡ ਆਖੇ)
(ਸ੍ਰ:- ਕੁੱਕੜ ਪਿੰਡੀਆ)

ਏਹ ਕਰਿਸਮਸ ਹੈ ਖੂਨੀ ਸਾਕੇ ਵਾਲੀ,
ਸੂਲੀ ਚੱੜੇ ਯੀਸੂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਏ!
ਦੋ ਫੂਲ ਝੜੋਦੀ ਉਸ ਦੀ ਸ਼੍ਰਦਾ ਅੰਦਰ,
ਤੇ ਮਾਂ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਸਦਾ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਏ!
ਮੀਡੀਆ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਸਾਹਿਬ ਜਾਦਿਆ ਨੂੰ,
ਉਨਾ ਦੀ ਸ਼ਹੀਦੀ ਤੇ ਇੰਜ ਹੈ ਯਾਦ ਕਰਦਾ!
ਮਾਤਾ ਗੂਜਰੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨੱਨੇ ਪੋਤਿਆ ਨੂੰ,
ਸ਼ਰਦਾ ਦੇ ਫੂਲ ਭੇਟ ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਦਾ!
ਰਹੂ ਜੂਗਾ ਤੋੜੀ ਕੰਦ ਸਰਹੰਦ ਵਾਲੀ,
ਤੇ ਬਾਬਾ ਮੋਤੀ ਰਾਮ ਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮ ਰੈਹ ਸੀ 
ਟੋਡਰ ਮੱਲ ਤੇ ਨਬਾਬ ਮਲੇਰ ਕੋਟਲੇ ਦਾ,
ਰਹਿੰਦੀ ਦੂਨੀਆਂ ਤੇ ਸੱਦਾ ਨਾਮ ਰੈਹ ਸੀ!  

ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਦਰ ਦੇ ਝਾੜੂ ਬਰਦਾਰਾ ਦੀ,
ਪੱਤ ਸਦਾ ਹੀ ਰੱਖਦਾ ਆਇਆ ਹੈਂ!
ਜਿਸ ਤੇਰੇ ਤੇ ਡੋਰੀਆਂ ਸਿਟੀਆਂ ਨੇ,
ਤੂੰ ਉਨਾ ਨੂੰ ਗੱਲ ਲਾਉਦਾ ਆਇਆ ਹੈ!

ਬਾਬਾ ਅਰਦਾਸ ਤੇਰੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਤੇ,
ਮੈ ਦੋਵੇ ਕਰ ਜੋੜ ਕੇ ਕੀਤੀ ਸੀ!
ਤੂੰ ਸੂਣੇ ਗਾ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਹੀ ,
ਮੈ ਬੇਨਤੀ ਦਾਤਾ ਕੀਤੀ ਸੀ!

ਵਿਰੋਦੀਆਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਪੜਨੇ ਪਾ ਦਿਤਾ,
ਤੇਰੇ ਸੋਟੇ ਦੀ ਆਈ ਅਵਾਜ ਨਹੀ!
ਹੁਣ ਅੰਦਰ ਤਾੜਿਆ ਪੁਲਿਸ ਵੇਖੋ,
ਕੀ ਏਹ ਤੇਰੀ ਕਰਾ ਮਾਤ ਨਹੀ !

ਬਲਾਤ ਕਾਰ ਦੇ ਕੇਸ ਚ ਫਸ ਕੇ ਵੀ,
ਕੂਸ਼ ਹੋਰ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਦਸਣ ਗੇ!
ਪਰ ਧੰਨ ਹੈ ਤੂੰ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਜੀ ,
ਤੇਰੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਮਾਣ ਤੇਰੇ ਤੇ ਰਖੱਣ ਗੇ!

ਜਿਸ ਮੇਰੀ ਕਦੇ ਝੂਠੀ ਗੱਲ ਉਡਾਈ ਸੀ,
 ਇਲਜਾਮ ਲੋਦੇਂ ਨੂੰ ਰਤਾ ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਆਈ ਸੀ
ਦੇਖੋ ਲੋਕੋ ਅੱਜ ਰੱਬ ਨੇ ਮੁਕੂ ਬੰਨ ਦਿਤਾ,
ਕੋਲਡ ਸਟੋਰ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਪੋਂਦਾ ਦੂਹਾਈ ਜੀ!

ਨਦਰ ਸਵਲੀ ਜੇ ਕਰੇਂ ,ਸੂਲਤਾਨਾਂ ਘਾਓ ਕਰਾਂਏ ਦਾ,
ਦਰ ਮੰਗਣ ਭਿੱਖ ਨਾ ਪਾਏ ਦਾ!
ਝੂਠੀ ਖੱਬਰ ਲੋਣ ਵਾਲੇ,ਮੈਕ ਤੇ ਭੋਕਣ ਵਾਲੇ ਸੱਬ,
ਦੇਖੋ ਕਿਦਾਂ ਪਸ਼ਤਾ ਰਹੇ ਨੇ!

ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਭਾਈ ਬੰਦ ਇਨਾ ਦੇ ,
ਜ੍ਹੇੜੇ ਬਾਹਲੇ ਭੁਸਰੇ ਫਿਰਦੇ ਸੀ!
ਨੰਬਰ ਸੱਬ ਦਾ ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਲਾਵੇ ਗਾਂ,
ਸਾਡੀ ਡੋਰੀ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਈ!

ਜਿਨਾ ਚਿਰ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੋਂ ਭੂਲ ਬਕਸ਼ੌਦੇ ਨਹੀ,
ਤੂੰ ਮਿਲੀ ਇਨਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪਾਤਿਸ਼ਾਂਹ!
ਮੈ ਬੇਨਤੀ ਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,
ਤੇਰੀ ਜੈਅ ਜੈਅ ਕਾਰ ਹੋਵੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ!

ਸੋਟੇ ਵਾਲੇ ਬਾਬਾ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਂ,
ਸਿਜਦਾ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਤੇ ਝੁਕ ਝੁਕ ਕਰਾਂ!

ਇਕ ਬੇਨਤੀ ਮੇਰੀ ਸੂਣਦਾ ਤੂੰ ਜਾਂਮੀ,
ਵਿਰੋਦੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਬਾ ਰਾਹ ਤੂੰ ਦਿਖਾਂਮੀ!

ਜੇ ਮਨਣ ਨਾਂ ਉਦਾਂ ਕੋਈ ਕੋਤਕ ਦਿਖਾਂਮੀ,
ਪਰ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਭਾਵੇ ਉਹ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾਂਮੀ!

ਜੇਹੜਾ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮੈ ਮੰਨਦਾ ਰਹਾਂ ਗਾਂ,
ਇਨਸਾਫ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੌਂ ਮੰਗਦਾਂ ਰਹਾਂ ਗਾਂ!

ਤੜਫਦੀਆਂ ਆਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਣ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ,
ਤੂੰ ਕਰੇਂ ਗਾ ਕੋਈ ਕੋਤਕ ਝਟ ਪਟ ਪਲ ਚ!

ਤੇਰੇ ਦਰ ਦਾ ਝਾੜੂ ਬਰਦਾਰ ਇੰਜ ਆਖਦਾ,
ਮਜਬੂਰ ਏਹੋ ਸਿੱਖ ਤੇਰੇ ਦਰ ਵਲ ਝਾਕਦਾ!

ਦੋ ਵਾਰੀ ਮਾਂ ਮਾਂ ਕਹੀਏ ,
ਤਾਂ ਜਾਕੇ ਮਾਮਾ ਬਣਦਾ ਹੈ!
ਮਾਮੇ ਦਾ ਹਕ ਭਾਣਜੇ ਓਤੇ,
ਮਾਂ ਜਿਨਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਬਣਦਾ ਹੈ!

ਤੂਹਾਡੀ ਪੈੜ ਦੀ ਖਸ਼ਬੂ ਲੈਕੇ,
ਕਦਮ ਪੂਟਿਆ ਮੈ ਅਪਣਾ ਹੈ!
ਤੇਰੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮ ਤੇ ਚਲਣ ਲਈ,
ਤੇਰੀ ਪੈੜ ਤੇ ਧਰਿਆ ਪਬ ਆਪਨਾ ਹੈ!

ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ  ਖਾਨ ਦੇ ਦਾਨ ਵਿਚੋ ,
ਮੈ ਸਮਜਾ ਇਕੋ ਇਕ ਰੂਹ ਸਿਆਂਣੀ!
ਡਾ :ਆਰ ਐਸ ਢਿਲੋ ਸਾਹਿਬ ਜੋ ,
ਸੂਲਜੇ ਹੋਏ ਇਕ ਵਧੀਆ ਪਰਾਣੀ!

ਜਿਸ ਦੀ ਸੋਚ ਨੇ ਮੈਨੂ ਦਿਤਾ ਹੋਸਲਾ,
ਉਸ ਦੀ ਕਲਮ ਠਲੇ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ!
ਵੈਹਿਣ ਸਮੂੰਦਰ ਦੇ ਰੂਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ,
ਜਦੋ ਲਿਖਦਾ ਹੋਵੇ ਓਹ ਕਵਿਤਾ ਕਹਾਣੀ!

ਦੋ ਚਾਰ ਵਾਰੀ ਮੈ ਸਿਰਫ  ਹਾਂ ਮਿਲਿਆ,
ਕਈ ਬਾਰ ਸੂਣੀ ਮੈ ਓਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ!
ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਦਾ ਵੀਰ ਓਹ ਲਾਡਲਾ ਸ਼ੋਟਾ,
ਜਿਸ ਦਾ ਜਗ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾ ਸਾਹਣੀ!

ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਦੀ ਨਕਲ ਚੰਗੀਂ ਹੈ ਹੂੰਦੀ ,
ਦੂਨੀਆਂ ਦੇ ਸਿਆਣੇ ਬੰਦੇ ਕਹਿਦੇ ਨੇ!
ਕੂਕੜ ਪਿੰਡੀਆ ਆਖੇ ਇਕ ਗਲ ਸਬਨੂ,
ਇਸ ਦੂਨੀਆਂ ਤੇ ਚੰਗੇ ਬੰਦੇ ਬੀ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ!

ਆਉ ਮੀਡੀਆ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਆਖੇ ,
ਕੋਈ ਕਰੀਏ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ!
ਜਿਸ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਸ਼ੋਹ ਗੁਰੂਆਂ ਪੀਰਾਂ ਦੀ ਹੈ,
ਜਿਸ ਦੇ ਯੋਦਿਆਂ ਚ ਹਾੱਥੀਆਂ ਜਿਨਾ ਬੱਲ!
ਜਿਨਾ ਦੀ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਬੰਦਗੀ ਤੇ ਮਾਣ ਕਰੀਏ,
ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਤਾਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦਰਿਆ ਠੱਲ!
ਜਿਥੇ ਸਵਾ ਲੱਖ ਨਾਲ ਇਕ ਇਕ ਲੜਾਏ ਯੋਦੇ,
 ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਸ਼ਕਤੀ ਤੇ ਬੱਲ!
ਆਉ ਮੀਡੀਆ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਆਖੇ,
ਕੋਈ ਕਰੀਏ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ!
ਜਿਸ ਦੇ ਜਰਨੈਲ ਨਲੂਏ ਵਰਗੇ ਯੋਦਿਆਂ ਦਾ,
ਨਾਮ ਕਾਬਲ ਕੰਧਾਰ ਚ ਅੱਜ ਤੱਕ ਗੂੰਜਦਾ ਹੈ!
ਰੂਦੇ ਹਿੰਦ ਭੁਮੇ ਹਿੰਦ ਦੋ ਸ਼ੈਹਿਰ ਦਸਦੇ ਨੇ,
ਨਾਮ ਇਰਾਨ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀਆ ਦਾ ਜਿਉਮਦਾ ਹੈ!
ਇਟਲੀ ਅਤੇ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅੰਦਰ,
ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਤੇ ਫੁਲ ਝੜਾਏ ਜਾਂਦੇ!
ਈਪਰ ਸ਼ੈਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮਈ ਦੇ ਮਹੀਨੇ,
ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਲੰਗਰ ਵੀ ਲਾਏ ਜਾਂਦੇ!
ਆਉ ਮੀਡੀਆ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਆਖੇ ,
ਕੋਈ ਕਰੀਏ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ!
ਜਪਾਨ ਜਰਮਨੀ ਦੀਆਂ ਵਡੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਅੰਦਰ,
ਹੱਥ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਖੂਬ ਦਿਖਾਏ ਸਨ!
ਪੈਰਿਸ ਦੀ ਠੰਡੀ ਸੜਕ ਜ੍ਹੇੜੀ ,
ਉਥੇ ਜਾਲਮ ਕਈ ਵਿਸ਼ਾਏ ਸਨ!
ਅੱਜ ਵੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਫੋਜੀ ਬਿਰਦ ਗੋਰੇ ਆਖਦੇ ਨੇ,
ਸਿਖਾਂ ਦੀਆਂ ਪਗਾ ਚੋ ਸ਼ਰਰੇ ਨਿਕਲਦੇ ਦੇਖੇ ਦੂਸ਼ਮਨ ਵਲ!
ਆਉ ਮੀਡੀਆ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਆਖੇ ,
ਕੋਈ ਕਰੀਏ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ!

ਪੰਥ ਦੇ ਸ਼ਪਾਹੀਆ ਗੋਰਵ ਵਧਾਈ ਜਾ,
ਕੇਸਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘਾ ਲਹਿਰਾਈ ਜਾ।
ਕੋਮ ਉਤੇ ਭੀੜ ਜੇ ਕੋਈ ਆਣ ਬਣੇ ,
ਢਾਲ ਬਣ ਕੇ ਆਫਤਾਂ ਨੂੰ ਮੂਕਾਈ ਜਾ।

ਝੁਲਮ ਦੇ ਖਿਲਫ ਜਾਲਮ ਨੁੰ ਸੋਦਣੇ ਲਈ,
ਅਕਾਲ ਕੀ ਫੋਜ ਹੈ ਬਣਾਇਆ ਖਾਲਸਾ!
ਚਮਕੋਰ ਦੀ ਗੜੀ ਤੇ ਸਰਹੰਦ ਫਤਿਹ ਕੀਤੀ,
ਸਵਾ ਲੱਖ ਨਾਲ ਤੂੰ ਲੜਾਇਆ ਏਹੋ ਖਾਲਸਾ!

ਚਪੜ ਚਿੜੀ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਹਜੇ ਦਸਦਾ ਹੈ,
ਜਾਲਮਾ ਦੇ ਆਹੂ ਕਿਵੇ ਲੋਹਦਾ ਸੀ ਖਾਲਸਾ!
 ਔਰੰਗਜੇਬ ਜਫਰਨਾਮੇ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਪੜਿਆ,
ਕੋਈ ਸੂਆਂਸ ਨਹੀ ਉਸ ਸੂੱਖ ਦਾ ਗੂਜਾਰਿਆ!

ਬੰਦੇ ਉਤੇ ਦਾਤਾ ਨਦਰੋ ਨਦਰੀ ਨਿਹਾਲ ਹੋਇਆ,
ਪੰਜ ਸਿੰਘ ਪੰਜ ਤੀਰ ਦੇਕੇ ਉਨੋ ਤੋਰਿਆ!
ਲਾਅ ਲਾਅ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ ਆਹੂ ਉਸ ਸੁਟ ਦਿਤੇ,
ਸਿਕਾ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਦਾ ਫਿਰ ਉਸ ਤੋਰਿਆ!

ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਜਿਸ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਜੰਗ ਜਿਤ,
ਸਰਹੰਦ ਮਾੜੀ ਦਾ ਜਿਸ ਵਟਾ ਵਟਾ ਤੋੜਿਆ!
ਪਰ ਵਾਰੇ ਵਾਰੇ ਜਾਈਏ (ਤਾਇਆ) ਮੂਖਬਰਾਂ ਤੋਂ,
ਜੰਮਬੂਰਾਂ ਨਾਲ ਮਾਸ ਬੰਦੇ ਦਾ ਥਾਂ ਥਾਂ ਤੋਂ ਤੋੜਿਆ!

„ਹਰ ਪੂਨਿਆ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂ ਯਮਨਾ,,

ਪਾਂਓਟਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਊਤੇ ,
ਭਾਮੇ  ਯਮਨਾ  ਵੈਹ  ਰਹੀ   ਏ !
ਚੂਪ ਸ਼ਾਂਤ ਭਾਮੇ ਓਥੋ ਦੀ ਲੰਗਦੀ,
ਪਰ ਮੂਹੋ ਕੂਜ ਤਾਂ ਕੈਹ ਰਹੀ  ਏ !
ਸੰਗਤ ਚੂਲੇ ਭਰ ਭਰ ਜਂਲ ਸ਼ਕਦੀ,
ਧਨ  ਧਨ ਯਮਨਾ  ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ!
ਹਰ ਪੂਨਿਆ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂ ਯਮਨਾ ,
ਜੀ  ਆਇਆ ਨੂ ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ !
ਕੈਹਿਣੀ ਕਥਨੀ ਸਿਖ ਦੀ ਇਕ ਹੋਵੇ,
ਏਹ ਵਹਿਦੀਂ ਵਹਿਦੀਂ ਕੈਹ ਰਹੀ ਏ !
ਸਿਖ  ਪੰਥ ਪਿਆਰੇ  ਤਾਂਈ  ਯਮਨਾਂ,
ਹੂਕਮ  ਮੰਨਣ  ਨੂ  ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ !
ਅਕਾਲ ਪੂਰਖ ਦੀ ਫੋਜ ਦੀ ਯਮਨਾ ,
ਚਰਨ  ਛੋਹ  ਬੀ  ਲੈ  ਰਹੀ  ਏ !
ਹਰ ਪੂਨਿਆ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂ ਯਮਨਾ ,
ਜੀ  ਆਇਆ ਨੂ  ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ !
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮ ਮੈ ਮਨਦੀ ਸਾਹਿਬਾ ,
ਗੂੰਗੀ ਬਣਕੇ ਪਈ ਹਾਂ ਚਲਦੀ !
ਚੂਪ  ਸ਼ਾਂਤ ਮੈ ਏਥੋ ਦੀ ਲੰਗਾਂ,
ਕਬੂਲ  ਕਰੀ ਮੇਰੀ ਤੂ ੰ ਭਗਤੀ!
ਪਾਓਟੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਆਈ ਸੰਗਤ,
ਹੂਣ ਜੈਕਾਰੇ ਸ਼ਡ ਸ਼ਡ ਕੈਹ ਰਹੀ ਏ!
ਹਰ ਪੂਨਿਆ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂ ਯਮਨਾ ,
ਜੀ  ਆਇਆ ਨੂ  ਕੈਹ ਰਹੀ ਏ1
ਪੋਂਟੇ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਰੋਸ਼ਨਾਈਆਂ,
ਸਾਰੇ ਹੀ ਪਾਸੇ ਬਰਕਤਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਈਆ!
ਪੋਟਾਂ  ਸਾਹਿਬ ਦੀ  ਧਰਤ ਨਿਰਾਲੀ,
ਚਾਰੇ ਹੀ ਪਾਸੇ ਖੂਸ਼ਹਾਲੀ ਖੂਸ਼ਹਾਲੀ !
ਏਥੇ ਪੰਥ ਵਾਲੀ ਆਸਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਦਾ,
ਯਮਨਾਂ  ਓੂਚੀ ਓੂਚੀ ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ!
ਹਰ  ਪੂਨਿਆ ਦੀ  ਸ਼ਾਮ ਨੂ  ਯਮਨਾ,
ਜੀ  ਆਇਆ ਨੂ  ਕੈਹ  ਰਹੀ  ਏ !
ਏਥੇ ਅਸਮਾਨ ਉਤੇ ਜਾਂ ਬਿਜਲੀ ਲਿਸ਼ਕੇ,
ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਰੋਸ਼ਨਾਵੇ ਨਾਂ ਬਦਲ ਗੜਕੇ !
ਹੂੰਦੇ ਬਦਲ ਨੇ ਏਥੇ ਭਾਮੇ ਘਟਾ ਘਨਘੋਰ ,
ਵਾਤਾ  ਵਰਨ  ਸ਼ਾਂਤ  ਨਾਂ  ਕੋਈ  ਸ਼ੋਰ!
ਤੈਨੂ ਕਰਦੇ ਨੇ ਸਿਜਦੇ ਲਿਖਾਰੀ ਏਥੇ ਆਕੇ,
ਹਰ  ਲਿਖਤ  ਕੂਜ  ਤਾਂ  ਕੈਹ ਰਹੀ ਏ !
ਹਰ  ਪੂਨਿਆ  ਦੀ  ਸਾਮ ਨੂ  ਯਮਨਾਂ ,
ਜੀ  ਆਇਆ  ਨੂ  ਕੈਹ  ਰਹੀ  ਏ !
ਟੋਂਸ  ਨਦੀ ਬੀ  ਯਮਨਾ  ਚ ਰਲ ਕੇ ,
ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀਆਂ ਖੂਸ਼ੀਆਂ ਲੈ ਰਹੀ ਏ!
ਭੰਗਾਣੀ ਦੇ ਯੁਦ ਦੀ ਦਾਸਤਾਨ ਬੀ ,
ਯਮਨਾਂ  ਨਦੀ ਹੀ  ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ !
ਕੂਂਕੜ ਪਿੰਡੀਏ (ਤਾਏ) ਦੀ ਕਵਿਤਾ,
ਯਮਨਾ  ਵਾਗੂੰ ਹੀ  ਵੈਹ  ਰਹੀ ਏ!
ਹਰ  ਪੂਨਿਆ ਦੀ  ਸ਼ਾਮ ਨੂ ਯਮਨਾ ,
ਜੀ  ਆਇਆ  ਨੂ  ਕੈਹ  ਰਹੀ ਏ!
ਸਿਖ ਪੰਥ ਪਿਆਰੇ ਤਾਂਈ  ਯਮਨਾਂ ,
ਹੂਕਮ  ਮਨੰਣ  ਨੂ  ਕੈਹ ਰਹੀ ਏ !