ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ ਤੇ ਕਿਸ ਨੇ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਕੁੱਝ ਗਹਿਣੇ ਤੇ ਨਕਦੀ ਗਾਇਬ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਜਾਂਚ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਤਫਤੀਸ਼ ਉਪਰੰਤ ਜੋ ਕਹਾਣੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਮਨਦੀਵ ਦੀ ਇਹ ਤੀਜੀ ਅਤੇ ਸਵਪਨਾ ਦੀ ਦੂਜੀ ਸ਼ਾਦੀ ਸੀ। ਸਵਪਨਾ ਦਾ ਪਹਿਲੇ ਪਤੀ ਤੋਂ 12 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਲੜਕਾ ਅਰਮਾਨ ਸੀ। ਮਨਦੀਵ ਨੇ ਵਿਆਹ ਮੌਕੇ ਅਰਮਾਨ ਨੂੰ ਨਾ ਅਪਣਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖੀ ਸੀ। ਮਨਦੀਵ ਦਾ ਆਪਣਾ 20 ਸਾਲ ਦਾ ਲੜਕਾ ਵੀ ਅਮਰੀਕਾ ’ਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਵਪਨਾ, ਮਨਦੀਵ ਸਪਰਾ ਦੀ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ’ਚੋਂ ਆਪਣੇ ਲੜਕੇ ਅਰਮਾਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਸਵਪਨਾ ਜੋ ਕਿ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਅਪੋਲੋ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਦੰਦਾਂ ਦੀ ਸੀਨੀਅਰ ਡਾਕਟਰ ਸੀ, ਨੇ ਮਨਦੀਵ ਦੇ ਕਤਲ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਰਚੀ। ਸਵਪਨਾ ਸਪਰਾ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਮਨਦੀਵ ਸਪਰਾ ਨਾਲ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਹੋਟਲ ਮਾਊਂਟਵਿਊ ਪੁੱਜੀ ਤੇ ਦੋਨੋਂ ਕਮਰਾ ਨੰਬਰ 344 ’ਚ ਠਹਿਰੇ। ਮਨਦੀਵ ਸਪਰਾ ਨੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਸਵਪਨਾ ਨੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ’ਚ ਐਲੂਮੀਨੀਅਮ ਫਾਸਫੇਟ ਨਾਂ ਦਾ ਜ਼ਹਿਰ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਨਦੀਵ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਬੇਹੋਸ਼ ਪਏ ਮਨਦੀਵ ਦੀ ਕੈਂਚੀ ਨਾਲ ਸਾਹ ਰਗ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ। ਜਦੋਂ ਖ਼ੂਨ ਨਿਕਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੁਮਾਲ ਤੇ ਜ਼ੁਰਾਬਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਗਈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵਪਨਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਭਤੀਜੀ ਮਿੰਨੀ ਗਰੇਵਾਲ ਨੂੰ ਹੋਟਲ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ, ਖੂਨ ਲਿੱਬੜੇ ਦਸਤਾਨੇ, ਕੱਪੜੇ, ਕੀਮਤੀ ਸੋਨੇ ਦੇ ਗਹਿਣੇ, ਪੈਸੇ ਸਭ ਇਕ ਬੈਗ ’ਚ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਭਿਜਵਾ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਖ਼ੁਦ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ’ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਕਰ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਦੇ ਟੱਬ ’ਚ ਲੇਟ ਗਈ।

ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਕਤਲ ਬੜੀ ਸਫਾਈ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਬੜੀ ਵਿਉਂਤ ਨਾਲ ਗੁੰਦੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਾਤਲ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਜ਼ਰੂਰ ਛੱਡ ਜਾਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਵਪਨਾ ਸਪਰਾ ਵੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੀ ਕੈਂਚੀ ਛੁਪਾਉਣਾ ਭੁੱਲ ਗਈ ਜਿਸ ਉ¤ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤਾਂ ਦਸਤਾਨੇ ਪਹਿਨੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਆਏ, ਪਰ ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ’ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਲੱਗੇ ਖੂਨ ਦੇ ਡੀ.ਐਨ.ਏ. ਸੈਂਪਲ ਉਸ ਦੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾ ਗਏ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਬੈਗ ਵੀ ਬਰਾਮਦ ਕਰ ਲਿਆ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਮਿੰਨੀ ਗਰੇਵਾਲ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਹੋਰ ਸਮਾਨ ਦੇ ਇਲਾਵਾ 90 ਗੋਲੀਆਂ ਐਲਪਰੈਕਸ ਤੇ ਡਾਈਜ਼ੀਪਾਮ ਦੇ 13 ਟੀਕੇ ਵੀ ਮਿਲੇ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸੀ.ਐਫ.ਐਸ.ਐਲ. ਰਿਪੋਰਟ ਵਿਚ ਮਨਦੀਵ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜ਼ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।